பரிசுத்தஆவி தனி ஆள் தத்துவம் கொண்டவரா? - பாகம் 3

 

🤷🏼‍♂️பரிசுத்த ஆவியானவர் ஒரு நபர் இல்லை.

✍️ பரிசுத்த ஆவி என்பவர் யார்❓ இன்று வரை ஒரு புரியாத புதிராகத்தான் இருக்கிறது உருவம் இல்லாத ஒன்றை சுய சிந்தனை இல்லாத ஒன்றை ஒரு நபராக நாம் ஏற்றுக் கொள்ள முடியுமா❓என்று நாம் சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும்.

சிக்கல்கள் நிறைந்த உலகில் சிக்கலான ஒரு விஷயம் பரிசுத்த ஆவி

✍️ பெரும்பாலான கிறிஸ்தவர்கள் திரித்துவத்தை நம்புகிறார்கள், அதையே அவர்களின் தேவாலயமும் கற்பிக்கிறது.  கடவுள் என்பவர் தந்தை, மகன் மற்றும் பரிசுத்த ஆவியானவர் என்று சமமான மற்றும் இணை நித்திய நபர்களைக் கொண்ட ஒரு சாராம்சம் என்று அது கூறுகிறது:  எனவே பரிசுத்த ஆவியானவர் ஒரு முழு நபர் என்று கிறிஸ்தவர்களால் நம்பப்படுகிறார்.

✍️ தேவாலயம் இந்த நம்பிக்கையை எப்பொழுதும் கொண்டிருக்கவில்லை.  2 மற்றும் 3 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், பரிசுத்த ஆவியின் அமைப்பு பற்றி தேவாலய பிதாக்களிடையே ஒருமித்த கருத்து இல்லை.  அவர்களில் பெரும்பாலோர் இது முக்கியமானது என்று நினைக்கவில்லை.  உண்மையில் அதைப் பற்றி கிறிஸ்தவர்களிடையே பரவலான கருத்துக்கள் இருந்தன.  பரிசுத்த ஆவியானவர் ஒரு ஆளுமை இல்லாத சக்தி என்று சிலர் நினைத்தார்கள்;  மற்றவர்கள் பரிசுத்த ஆவியானவருக்கு முழு ஆளுமை என்று கூறினர்.  புகழ்பெற்ற தேவாலய வரலாற்றாசிரியர் பிலிப் ஷாஃப் கவனிக்கிறார், "பரிசுத்த ஆவியின் கோட்பாடு மிகவும் குறைவாகவே வளர்ந்தது, நான்காம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதி வரை இது ஒருபோதும் சிறப்பு சர்ச்சைக்கு உட்படவில்லை."

🧐கிறிஸ்தவ ஆராய்ச்சியாளர்களின் கருத்துகள்

👉 4 ஆம் நூற்றாண்டின் ஏரியன்-நிசீன் சர்ச்சை பெரும்பாலும் கிரேக்க மொழியில் நடத்தப்பட்டது.  பிதா மற்றும் மகனிடமிருந்து பரிசுத்த ஆவி ஒரு தனி ஆள் தத்துவம் கொண்டது என்ற கருத்தில் அனைவரும் உடன்படாமல் கருத்து மோதல் இருந்தது.  ஆவியின் சாரம் பிதா அல்லது குமாரனைப் போலல்லாமல் இருப்பதாக அரியஸ் கருதினார்.  நடுத்தரக் கட்சியை வழிநடத்திய தேவாலய வரலாற்றாசிரியரான யூசிபியஸ், பிதா மற்றும் மகனிடமிருந்து, பரிசுத்த ஆவி தனது சாராம்சத்தில் தாழ்ந்தவர் என்றும், அவருக்கு “மூன்றாம் தரவரிசையில்” “மூன்றாம் சக்தி” என்றும் கூறினார்.

👉 கடவுளின் ஆவியைப் பற்றிய விவிலிய போதனையை ஜேன்ஸ் ரெய்லிங் மேலேயுள்ள பார்வையுடன் முரண்படுகிறார், “பைபிளுக்குள் ruah மற்றும் pneuma எதுவும் தெய்வீக பெயராகப் பயன்படுத்தப்படவில்லை.  அவர்கள் தெய்வீக மனிதர்களாகவும் வணங்கப்படவில்லை. கடவுளிடமிருந்து வேறுபட்ட, இன்னும் வேறுபட்ட ஒரு தெய்வீகமாக பழைய ஏற்பாடு ஆவியை குறிக்கவில்லை.  இது எப்போதும் கடவுளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் இடையில் ஒரு இடைத்தரகாக செயல்படுகிறது….  புதிய ஏற்பாட்டில் ஆவி ஒரு தெய்வீக ஜீவனாக (ஹைப்போஸ்டாஸிஸ்) கருதப்படவில்லை. ஆனால் தெய்வீக நடவடிக்கை அல்லது வெளிப்பாட்டின் கருவியாக உள்ளது. ”

👉 பழைய ஏற்பாட்டை  பற்றி ஜேம்ஸ் டி. ஜி. டோன் கூறுவதாவது, “‘ கடவுளின் ஆவி என்பது கடவுள் உலகத்திலும் மனிதர்களாலும் தனது நோக்கத்தை நிறைவேற்றுவதைப் பற்றி பேசுவதற்கான ஒரு வழியாகும் .” அவர் மேலும் கூறுகையில், “ யூத மதத்தில்‘ கடவுளின் ஆவி என்பது ’கடவுளின் சக்தியைக் குறிக்கிறது. புதிய ஏற்பாட்டில் (என்.டி) பவுல் மற்றும் யோவானின் எழுத்துக்களைப் பற்றி அவர் கூறுவதாவது, “கடவுளின் ஆவியானவர் ஒரு சக்தியாகவும் மற்றும் இருப்பாகவும் என்பதில், ஆவியானவர் கடவுளிடமிருந்து சுயாதீனமான ஒரு பொருளாகவும், ஆவியானவர் ஒரு தெய்வீக நபராகவும், எதுவும் சொல்லப்படவில்லை,” என்கிறார்.

👉 டச்சு இறையியலாளர் எலன் ஃப்ளெஸ்மேன்-வான் லீர் , பரிசுத்த ஆவி “கடவுளோடு ஒரு சுயாதீனமான ஒன்று அல்ல. ஆனால் உலகில் கடவுளின் செயலில் இருப்பதற்கான சான்றுகள்” என்று விளக்குகிறார்.

👉 அப்போஸ்தலன் பவுல் பிதாவாகிய கடவுள் மற்றும் இயேசு கிறிஸ்து ஆகிய இருவரையும் தனது நிருபங்களில் வாழ்த்தில் குறிப்பிடும் போது, பரிசுத்த ஆவியை மட்டும் குறிப்பிடவில்லை.  இது பவுல் பரிசுத்த ஆவியை ஒரு நபராக கருதவில்லை என்பதைக் குறிக்கிறது.

✍🏻 மொழிபெயர்ப்பில் பிழை⁉️

👉 திரித்துவவாதிகள் பரிசுத்த ஆவி ஒரு முழு நபர் என்று நினைப்பதற்கான ஒரு காரணம் என்னவென்றால், ஆங்கில பைபிள்கள் பொதுவாக கடவுளுடன் தொடர்புப்படுத்தி பேச “பரிசுத்த ஆவியானவர்” மற்றும் “ஆவியை” குறிக்க பெரிய எழுத்துக்களை பயன்படுத்துகின்றன.  ஆரம்பகால விவிலிய கையெழுத்துப் பிரதிகள் எழுதப்பட்டபோது எபிரேய மற்றும் கிரேக்க மொழிகளில் பெரிய மற்றும் சிறிய எழுத்து வழக்கு இல்லை.  இவ்வாறு பரிசுத்த ஆவியை பெரிய எழுத்துகளில் வேறுபடுத்துவது என்பது திரித்துவ மொழிபெயர்ப்பாளர்களால் செய்யப்பட்டவையாகும்.  இதற்கு நேர்மாறாக, யூதர்கள் “பரிசுத்த ஆவி” அல்லது “ஆவி” ஆகியவற்றைக் குறிக்க பெரிய எழுத்துக்களை பயன்படுத்த மாட்டார்கள். ஏனெனில் அது ஒரு நபரைக் குறிக்கிறது என்று அவர்கள் கருதவில்லை.

✍️ பரிசுத்த ஆவி ஒரு ஆண்  இல்லை - மொழிபெயர்ப்பு தவறு♐

👉 அநேக கிறிஸ்தவர்களும் பரிசுத்த ஆவி ஒரு நபர் என்று நினைக்கிறார்கள். ஏனெனில் கிட்டத்தட்ட எல்லா பைபிள் பதிப்புகளும் பரிசுத்த ஆவியை தனிப்பெயர்களாகக் கூறுகின்றன. உதாரணமாக யோவான் 14-16-ல் பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பற்றி குறிப்பிடும் இயேசுவின் போதனையில் அடிக்கடி “அவர்” என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.  ஆனால் கிரேக்க மொழியில் பெயர்ச்சொல் பாலினம் பொருத்தமற்றது. இது எகினோஸ்(ekeinos) என்ற பரிசுத்த ஆவியை குறிக்கும் பிரதிபெயருக்கும் பொருந்தும்.

👉 பரிசுத்த ஆவியானவர் ஒரு நபர் என்று பெரும்பாலான கிறிஸ்தவர்கள் நினைப்பதற்கான மற்றொரு காரணம், கடவுளுடைய வார்த்தை மற்றும் ஞானத்தை போன்று பரிசுத்த ஆவியையும் பைபிள் தனி நபராக ஆளுமைப்படுத்துவதால் ஆகும்.  பரிசுத்த ஆவியானவர் பேசினார் போன்ற சில செயல்களைச்  குறிப்பிடும் போது, ​​அது தனி நபர் போன்ற ஆளுமையை சித்தரிப்பதாக கருதக்கூடாது.  இயேசு ஒருமுறை சொன்னார், “தேவனுடைய ஞானம்,‘ நான் அவர்களுக்கு தீர்க்கதரிசிகளையும் அப்போஸ்தலர்களையும் அனுப்புவேன் ’(லூக்கா 11.49) என்று தனிப்பெயராக ஞானத்தை குறிப்பிடுகிளார்;  ஆயினும்  ஞானம் தனிநபர் ஆளுமை கொண்டது என்று இயேசு சொல்லவில்லை. கிறிஸ்தவர்களும் அவ்வாறு நம்பவில்லை.  ஞானத்தின் தனிநபர் ஆளுமையின் சிறந்த பழைய எற்பாடு எடுத்துக்காட்டு நீதிமொழிகள் 8-9:6 ஆகும்.

👉 கத்தோலிக்க இறையியலாளர் கார்ல் ரஹ்னர் மற்றும் விவிலிய எக்ஸிகேட் முர்ரே ஹாரிஸ் ஆகியோர் புதிய ஏற்பாடு ஒருபோதும் பரிசுத்த ஆவியை கடவுளாக அடையாளம் காணவில்லை என்பதை சரியாக ஒப்புக்கொள்கிறார்கள்.  

👉 மனிதன் உடல், ஆன்மா மற்றும் ஆவி ஆகியவற்றைக் கொண்ட ஒரு முத்தரப்பு என்று பைபிள் கற்பிக்கிறது.  கடவுள் மனிதனை தனது சொந்த உருவத்தில் படைத்ததால் (ஆதியாகமம் 1.26-27), மனிதனின் ஆவி கடவுளின் ஆவியுடன் ஒத்திருக்க வேண்டும்.  Moule கூறுகிறார், “கடவுளுக்கும் மனிதனுக்கும் இடையே ஒரு குறிப்பிட்ட உறவு இருக்கிறது. ஆம், மனிதனின் ஆவி மனிதனுக்குள்  இருக்கிறது என்பதை போன்று கடவுளின் ஆவி கடவுளுக்குள் இருக்கிறது என்பதை படைப்பிலிருந்து புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.  மனிதர்கள் ஆவி ஒரு நபர் அல்ல என்பதால், கடவுளின் ஆவி ஒரு நபராக இருக்கக்கூடாது.  மாறாக, பரிசுத்த ஆவி பிதாவின் ஆவியே ஆகும் (மத்தேயு 10.20; மாற்கு 13.11).அதாவது பரிசுத்த ஆவி தேவ வல்லமையே ஆகும்.

(In my book, The Restitution of Jesus Christ, I devote 14 pages to an appendix, “The Nature of the Holy Spirit,” citing 25 scholars and their writings as well as the writings of 5 church fathers.)